رزرو اقامتگاه بوم گردی، هتل و کلبه های باخرز - استان خراسان رضوی

باخرز یکی از شهرهای شمال شرقی ایران در استان خراسان رضوی است که در فاصله 209 کیلومتری از شهر مشهد (مرکز استان) قرار دارد. شهرستان باخَرْز (bakharz) از شمال به تربت جام، از جنوب به خواف، از شرق به تایباد و از غرب به تربت حیدریه محدود می‌گردد. اگر قصد سفر و اقامت در خانه بومی های این شهر را دارید، می توانید جهت مشاهده عکس ها، قیمت ها و رزرو آنلاین به فهرست اقامتگاه های بوم گردی و خانه بومی های باخرز در سایت یواسپیس، پلتفرم خدمات بوم گردی مراجعه کنید.

چشم نواز ترین جاذبه های گردشگری باخرز

از جاذبه های گردشگری باخرز می توان به تنگل و بند استای، طبیعت چشم نواز روستای ارخود، طبیعت سرسبز روستای کردیان، دره زیبای آشتی، مزار شیخ عبدالله و قلعه اسکندرآباد اشاره کرد. در ادامه به معرفی بکرترین جاذبه های گردشگری باخرز می پردازیم.

چشمه زرد کردیان: این چشمه در روستای کردیان از توابع شهر باخرز قرار دارد. روستای کردیان دارای آب و هوای معتدل است و علاوه بر چشمه زرد از مکان های تفریحی و گردشگری دیگری مانند کابد، سد خاکی و چشمه کوگی نیز برخوردار است.

آبشار دیدنی ارزنه: این آبشار زیبا در روستای ارزنه در 12 کیلومتری شهر باخرز قرار گرفته است. روستای ارزنه دارای اقلیم کوهپایه ای و پوشیده از درختان میوه است که همواره مورد توجه طبیعت دوستان و گردشگران است. درخت چنار با قدمتی چند صدساله با رودخانه ای که از میان کوه ها جریان یافته و آبشار زیبایی که در پستی بلندی های این منطقه ایجاد شده بر زیبایی این روستا افزوده است.

شهر تاریخی مالین: این شهر تاریخی در 50 کیلومتری شمال غربی شهر تایباد قرار داشته است. بنا بر متون کهن، شهر تاریخی مالین در سده چهارم، شهری آباد بود و مرکز ارسال غلات و پارچه در کشور به حساب می آمد. 

آئین های محلی و گویش شیرین مردم باخرز

باخرز به چند طائفه تیموری (بربری یا خاوری)، بهلولی و هزاره تقسیم می شود که در گذشته، همواره مورد هجوم و غارت ترکمن ها بوده است. زبان اکثر مردم باخرز، فارسی با گویش تربتی است. شهر باخرز در گذشته، بخشی از شهرستان تایباد بوده لذا آداب و رسوم این شهر بسیار مشابه شهر تایباد است. از جمله این آداب و رسوم می توان به مراسم باران خواهی، شب چله، چراغ برات و بازی های محلی اشاره کرد.

مراسم باران ده (طلب باران): بچه ها شبانه با چوب و لباس آدمکی به نام چولی قوزک درست می کنند. یک نفر از بچه ها جلوی بقیه حرکت می کند و ضمن عبور از کوچه های روستا، شعر الله بده تو باران را می خوانند و از اهالی تقاضای گندم، آرد و نخود می کردند. در پایان مراسم مواد جمع آوری شده را می فروختند و پول آن را بین خود تقسیم می کردند.

مراسم چراغ برات: ایرانیان همواره برای در گذشتگان احترام خاصی قائل بودند و معتقدند که اگر چه در بین ما حضور ندارند اما روحشان آگاه است. مراسم چراغ برات هر ساله در ماه شعبان برگزار می شود و مردم با رفتن به قبرستان برای مردگان خود خیرات می کنند.

سوغاتی های معروف، صنایع دستی هنرمندانه و غذاهای لذیذ باخرز

هر شهر نشانه هایی برای خودش دارد که شناسنامه آن به حساب می آید. از صنایع دستی گرفته تا مکان های گردشگری و غذاهای محلی، همه نمادی از یک شهر محسوب می شوند که گاهی به دلیل سیر و سفرها، دست به دست چرخیده اند و به شهرهای دیگر رسیده اند.

سوغات اصلی شهرستان باخرز، زعفران و خشکبار است و صنایع دستی استادکاران این شهر، مانند قالیچه، گلیم بافی، تابلو فرش، قالی بافی، عروسک سازی، گلدوزی، خیاطی، گل سازی، گونی بافی، قلاب بافی و میل بافی همواره مورد توجه گردشگران است.

فرت بافی (تو بافی یا تون بافی): از قدیمی ترین صنایع دستی خراسان، فرت بافی است که به بافت حوله و دست بافته های پنبه ای و ابریشمی معروف می باشد.

کاشی هفت سنگ: یکی از هنرهای دست استادکاران باخرز، هنر کاشی هفت سنگ است که همچنان در این شهر رونق دارد. هنر کاشی هفت سنگ (گل و بته) از قرن هفتم وارد معماری و بناهای مذهبی ایران شد. رنگ آمیزی و ایجاد نقش های خاص روی کاشی سفید و پخت آن، کاشی هفت رنگ را به وجود آورد.

شیربرنج : یکی از غذاهای سنتی باخرز، شیربرنج محلی روستای مونج است که مراسم سنتی پخت آن در اردیبهشت ماه برگزار می‌شود. غذاهای بومی و محلی خوشمزه و لذیذ این شهر، غلور تروش، کشک، رشته پلو، دیزی، نان فتیر، قلفتی و آش سنتی خَلَوَک است.   

بهترین فصل سفر

شهر باخرز به واسطه داشتن آثارتاریخی مهم و همچنین وجود دره ها و مناظر طبیعی و كوهستانی سرسبز و زیبا، منطقه ای محبوب برای گردشگران به خصوص در فصل بهار است.