رزرو اقامتگاه بوم گردی، هتل و کلبه های شهریار - استان تهران

شهریار از شهرهای غربی و بسیار سرسبز استان تهران است که در فاصله 42 کیلومتری از مرکز استان (شهر تهران) قرار دارد. شهرستان شهریار از سمت شمال غربی با شهرهای ملارد و اندیشه، از شرق و شمال شرقی با شهرهای باغستان و شهرستان قدس، از جنوب و جنوب شرقی با شهرهای فردوسیه و صباشهر و از جنوب غربی با شهر وحیدیه و امیریه هم مرز می باشد. شَهریار (shahriar) از واژه شهردار به معنای مالک کشور گرفته شده است. این شهر به علت شرایط آب و هوایی بی نظیر و باغات متنوع میوه با نام ریه استان تهران شناخته می شود. یواسپیس، پلتفرم خدمات بوم گردی با ارائه فهرست اقامتگاه های بوم گردی، متفاوت ترین و زیباترین بوم گردی های و خانه بومی های شهریار را برای رزرو با بهترین قیمت و بیشترین تخفیف به شما معرفی می کند.

دیدنی ترین جاذبه های گردشگری این دیار

شهریار از جمله شهرهای تفریحی و تاریخی ایران است که به عنوان بزرگترین شهرستان ایران شناخته می شود. قدمت این شهر به شش هزار سال قبل از میلاد مسیح و دوران ساسانی برمی گردد. آتشکده و کوه تخت رستم، تخت کیکاوس، قلعه دهشاد، پل دختر بادامک، پل آبرسان بادامک، پل آبرسان ورامینک، قره تپه، تپه جوقین شهریار، تپه بردوس و حمام یوسف آباد صیرفی شهریار از جاذبه های گردشگری این شهر است.

 قلعه دهشاد: این قلعه متعلق به دوره قاجار است که در محله باغستان و در ضلع شرقی شهریار قرار دارد. مصالح به کار رفته در این قلعه، آجر می باشد و سبک معماری آن مشابه قلعه کریم خان زند در شیراز است.

تخت رستم: کوه مخروطی شکل به نام تخت رستم در غرب روستای قجر شهرستان شهریار قرار دارد. در قسمت شرقی این کوه یک سکو و یک چهارطاقی وجود دارد و در دامنه آن آثار آتشکده ای متعلق به دوره ساسانی به چشم می خورد. تلفیق  تاریخ و طبیعت، تخت رستم را به مکانی بکر برای گردشگری تبدیل کرده است.

برج مقبره بابا محمود شهریار: یکی از مقبره های تاریخی که در جنوب شهرستان شهریار قرار دارد، مقبره بابا محمود شهریار است. این برج با ارتفاع یک متر و نیم به شکل استوانه و با مصالحی همچون خشت و گل ساخته شده است. بسیاری از قسمت های این برج به مرور زمان از بین رفته و مقدار کمی از آن باقی مانده که همچنان زیبایی خود را حفظ کرده است. از ویژگی های بارز این برج، ساخت آن در جهت قبله می باشد.

گویش محلی و آداب و رسوم مردمان شهریار

اکثر مردم شهریار به زبان فارسی تکلم می کنند و گویش های محلی دیگری همچون ترکی و آذری نیز در بین آنان مشاهده می شود.

در هر شهری از ایران با آداب و رسوم خاصی روبرو می شوید که فرهنگ و اصالت یک قوم را نشان می دهند. در ادامه به معرفی برخی از این آداب و رسوم مردمان دیار شهریار می پردازیم.

میر نوروز: در پنج روز مانده به شروع سال جدید، پادشاهی به شخصی مجرم و یا بد ظاهر داده می شد و پس از پنج روز، سلطنت او به پایان می رسید. پس از اتمام سلطنت کذایی یا می توانست بگریزد و یا آنقدر از مردم کتک می خورد تا کشته شود.

خواجه پیروز: این سنت، نماد پیروزی بهار بر زمستان است که در اصطلاح عامیانه حاجی فیروز نامیده می شود. چهره سیاه بیانگر نماد سیاهی زمستان و لباس قرمز او نمایانگر آتش و آمدن گرما و نوروز است. رقص و شادی حاجی فیروز نیز بیانگر شادی وی از پیروزی بهار است.

کشمش شهریار؛ بهشتی و خوشمزه

شهریار به واسطه شرایط آب و هوایی بی نظیر از انگور و کشمش مرغوبی برخوردار است. اگر گذرتان به شهریار افتاد معمولاً از بازارچه های کنار امام زاده بی بی سکینه دست خالی برنمی گردید.

چادر شب بافی: یکی از صنایع دستی معروف شهریار، تولید چادر در طرح و ابعاد مختلف است. از دیگر صنایع دستی معروف این شهر می توان به آهنگری، دواتگری، چلنگری، قلم زنی، آبگینه، شیشه گری دست ساز، تراش نقوش بر روی شیشه، بافته داری، گلیم بافی دورو و یکرو، رودوزی های سنتی، تذهیب و نگارگری، معرق، منبت، مشبک، گره چینی، خراطی و نازک کاری، سرامیک، کاشی هفت رنگ، پنج سنگ، حجاری و تراش سنگ اشاره کرد.

بهترین فصل سفر

شهریار به دلیل شرایط آب و هوایی بکر دارای باغات سرسبزی است که در فصل بهار سرشار از زیبایی و شکوفه می شوند و تابستان ها باغات سرسبز این شهر مملو از میوه های سرخ و آبدار است، لذا جاذبه های این شهر خوردنی هم می شوند، لذا ما به شما پیشنهاد می کنیم تا فصل بهار و تابستان را برای سفر به این شهر زیبا و تاریخی انتخاب کنید.