قهی، روستایی نیمه بیابانی از توابع شهرستان کوهپایه است که یکی از قدیمی ترین روستاهای استان اصفهان نیز محسوب می شود. روستای قهی در ۸۸ کیلومتری شهر اصفهان (مرکز استان) قرار دارد و قدمت آن به پیش از اسلام باز می گردد. این روستا از شمال با شهر کوهپایه، از جنوب با رودشت و دهستان شاه طور، از شرق با شهر هرند و از غرب با شهر سگزی همسایه است. شغل اکثر مردم منطقه قهی در گذشته شترداری بوده است و کشاورزی نیز در آن رونق فراوانی داشته اما امروزه به دلیل تغییرات آب و هوا و کاهش ریزش جوی، کشاورزی مانند گذشته در آن رونق ندارد.
روستای زیبا و تاریخی قهی دارای بافتی متمرکز است و به دلیل قدمت بسیار بالای خود، دارای آب انبار های فراوان، بناهای قدیمی و معماری سنتی بسیار چشم نوازی می باشد و اخیراً به لحاظ جاذبه های گردشگری در سطح روستاهای گردشگری مشهوری چون ابیانه، میمند و کندوان قرار گرفته است. خانه های این روستا از خشت و گل می باشد و در دو نوع اربابی و معمولی ساخته شده اند که خانه های اربابی از نظر ساخت، بزرگتر و زیباتر می باشند. این روستا علاوه بر بافت زیبای خود، دارای جاذبه های تاریخی دیگر نیز می باشد که در ذیل به شرح برخی از آن ها می پردازیم.
مسجد جامع قهی: در داخل این مسجد، تا ۵۰ سال پیش، دخمه های زرتشتی وجود داشته که حاکی از آن است که در گذشته (یعنی دوران ساسانیان)، مسجد جامع قهی، آتشکده بوده و بعدها پس از اسلام به مسجد، تغییر کاربری داده است.
قلعه خان آباد: این قلعه مسکونی است و به گفته مورخان قدمت این بنا با توجه به بافت و معماری آن به دوره قاجار باز می گردد. ورودی قلعه خان آباد در ضلع شرقی قلعه قرار دارد و راه ارتباطی با درون قلعه از طریق یک هشتی امکان پذیر می باشد.
به دلیل اقلیم بیابانی روستای قهی، پیشنهاد می شود اوایل فصل پاییز یا روزهای ابتدایی بهار را برای بازدید از این روستای تاریخی و زیبا انتخاب کنید. همچنین می توانید فهرست اقامتگاه های بوم گردی و خانه های بومی روستای قهی را در سایت یواسپیس، پلتفرم خدمات بوم گردی، مشاهده نموده و در صورت تمایل اقدام به رزرو اقامتگاه مورد نظر خود نمایید.
(برای دیدن اقامتگاه های نزدیک برروی نقشه، بزرگنمایی را کم کنید)