رزرو اقامتگاه بوم گردی، هتل و کلبه های مزایجان - بوانات

شهر مزایجان از توابع شهرستان بوانات استان فارس بوده و به دلیل طبیعت زیبا و سرسبزش، عروس فارس خوانده می شود. مزایجان در کیلومتر 39 بوانات و 216 کیلومتری مرکز استان (شیراز) قرار دارد. این شهر از سمت شمال با روستای مهدیه و کوه های خالشت، از جنوب با بخش سرچهان بوانات، از سوی شرق با کرخنگان و توتک، از توابع شهرستان خاتم یزد، و از غرب با کوه های تنگ پونه‌ای و سرسفید محدود شده است. مزایجان دارای پوشش گیاهی غنی ای نسبت به سایر مناطق این استان می باشد. این شهر از قدمت تاریخی بالایی برخوردار بوده و قدمت آن به دوران هخامنشیان باز می گردد و در دل مزایجان بوانات قلعه هایی از جمله قلعه دختر، اسدالله خان، میرزاهادی، میرزا احمد و پیرکدوئیه وجود داشته که محل سکونت بومیان آن بوده است. به دلیل موقعیت و جاذبه های گردشگری فراوان، مزایجان، به شهری توریستی تبدیل شده و دارای اقامتگاه های بوم گردی متنوعی، جهت رفاه حال مسافران می باشد.

جذاب ترین مناطق دیدنی مزایجان

مزایجان در شهرستان بوانات که نگین سرسبز فارس نامیده می شود، قرار دارد، بنابراین شما می توانید علاوه بر بازدید از مکان های گردشگری شهر مزایجان از دیگر مناطق گردشگری شهرستان بوانات نیز بازدید نمایید.

چشمه پیر کدویه: مهم ترین جاذبه گردشگری منطقه مزایجان که در کیلومتر 8 مزایجان و در دامنه رشته کوه های زاگرس قرار دارد. این چشمه در اطراف خود دارای درختان تنومند و زیبایی است که جذابیت این مکان را دوچندان کرده و مسافرین و بازدیدکنندگان آن می توانند ساعاتی را در سایه دل پذیر این درختان استراحت کنند و از طبیعت زیبای منطقه نهایت استفاده را ببرند.

مسجد جامع سوریان: این مسجد در فاصله 30 کیلومتری مزایجان قرار دارد و در زمان عضدالدوله ابوشجاع پناه‌خسرو دیلمی به مسجد تغییر کاربری داده است. قدمت آن نیز به زمان حکومت ساسانیان باز می گردد و به دلیل بافت بسیار قدیمی آن، تا کنون چندین مرتبه مرمت شده است. هنگام ورود به مسجد جامع سوریان می توانید آیات قرآنی منقش در قسمت داخلی گنبد آن را ببینید.

امامزاده بزم بوانات: این امامزاده دارای معماری مربعی شکل است و قدمت آن به دوران صفویه باز می گردد. نمای این بنای قدیمی به صورت ترکیبی از آجر و آجر لعابدار آبی می باشد. در نزدیکی ورودی امامزاده بزم، درخت سرو بسیار کهنی می باشد که عمر آن در حدود هزار سال است.

آداب و رسوم مزایجانی ها

کهره حضرت عباس: در زمان گذشته خانواده های مزایجانی در اواخر فصل تابستان و اوایل پاییز برای حضرت ابوالفضل، حلیم نذری می پختند، که البته هنوز هم برخی از مردم این دیار به این نذر اعتقاد دارند. این نذر به این صورت بود که در اوایل فصل بهار هر خانواده کهره ای (بزغاله 6 ماهه) را برای فراهم کردن گوشت حلیم نذری، انتخاب کرده و یک پارچه سبز رنگ به شاخ آن می بستند و این به آن معنا بود که  این بزغاله نذر حضرت است و کهره ی حضرت عباس لقب میگرفت و از آن به بعد  از آن بزغاله نگهداری ویژه ای به عمل می آمد به این صورت که به آن آب و علف زیادی می دادند و اگر آن بزغاله وارد باغ دیگر اهالی می شد صاحب باغ آن را نشانه سعادت دانسته و مزاحم او نمی شد. همچنین هیچ کس به آن بزغاله آزاری نمی رساند و اگر سهواً دچار این اشتباه می شد، از جانب پروردگار طلب عفو می کرد. به هنگام خشکسالی نیز خانم های مزایجانی به نیت بارش باران به پختن آش نذری می پردازند.

بهترین زمان سفر به عروس فارس

اگر می خواهید به شهر جنوبی مزایجان سفر کنید، ما به شما فصل بهار را پیشنهاد می دهیم. شما می توانید جهت اسکان راحت و آسان، از طریق سایت یواسپیس، پلتفرم خدمات بوم گردی، فهرست هتل های سنتی، خانه های بومی و اقامتگاه های بوم گردی مزایجان را مشاهده کرده و در صورت تمایل اقدام به رزرو نمایید.