جستجوی در تمامی مقاصد

    رزرو اقامتگاه بوم گردی، هتل و کلبه های بندر گناوه - استان بوشهر

    مرتب سازی:

    نتایج جستجو 0 اقامتگاه

    نتیجه ای برای این جستجو وجود ندارد.

    برای یافتن نتایج بیشتر فیلترها را حذف کنید.

    اقامتگاه بوم گردی های گناوه برروی نقشه

    (برای دیدن اقامتگاه های نزدیک برروی نقشه، بزرگنمایی را کم کنید)

    درباره بندر گناوه - استان بوشهر

    بندر گناوه یکی از شهرهای لرنشین استان بوشهر است که در ساحل خلیج فارس و ۱۶۰ کیلومتری مرکز استان (بندر بوشهر) و در مسیر بوشهر به بندر دیلم قرار دارد. این بندر، امروزه به عنوان قطب تجاری جنوب کشور شناخته می شود و هر ساله، هزاران نفر از سراسر کشور برای کار و تفریح به گناوه سفر می کنند. اقامتگاه های بوم گردی و خانه های بومی گناوه یکی از بهترین گزینه ها برای اقامت در این منطقه هستند. این شهرستان که در گذشته به جنابه یا جناابا شناخته می شده است از شمال غربی به شهرستان دیلم، از شمال شرقی به استان فارس، از مشرق به شهرستان دشتستان، از جنوب به شهرستان بوشهر و از مغرب به خلیج فارس محدود می شود. مردم این منطقه ترکیبی از دیلم، لر، عرب و دشتی هستند که گویش آن ها فارسی است که با لهجه بندری ترکیب شده است و دارای لغات انگلیسی، پرتغالی و عربی است.

    آداب و رسوم کهن

    در ایام محرم آئین های مختک گردانی، تعزیه، شروه خوانی، نان پاشی، علم کشون، سینه زنی و عزاداری به سبک خاص مردم گناوه در گوشه و کنار شهرستان دیده می شود که معمولاً با چاووشی خانی، نواختن سنج و دمام همراه است. سینه زنی در گناوه بدین صورت است که نوحه خوان در وسط قرار می گیرد و سینه زنان که در 5 تا 20 حلقه ی انسانی قرار دارند به دور وی می چرخند و حرکت پای آنان با نوای نوحه هماهنگی دارد. بطور کلی یزله به مراسم روضه و نوحه خوانی که افراد به صورت قطاری و دست به کمر هم، اشعار حزن انگیز می خوانند گفته می شود. لباس محلی زنان درگذشته جومه دورچین نام داشته است که لباسی بلند تا زانو با چین هایی در وسط و آستین تا مچ بوده است، همراه این لباس شلوارهایی گشاد به نام شلوار خفتی با چین هایی در قسمت بالایی همراه می شده است و مینا شالی بلند و نخی بوده است که به عنوان حجاب سر استفاده می شده است. مردان (چوپانان و مهاجران) نیز لباسی تا زانو با چاک هایی از دو طرف همراه با شلوار کمی گشاد و گیوه می پوشیدند.

    سوغات و صنایع دستی

    گبه بافی از هنرهای رایج صنایع دستی در گناوه است و کارگاه های گبه و گلیم بافی زیادی در سطح شهر گسترده شده است. حصیر بافی و سفال گری از دیگر آثار هنری این شهرستان هستند که جای خود را در سبد خرید گردشگران پیدا کرده اند. از آنجایی که شغل اصلی مردم این منطقه ماهیگیری است، انواع ماهی حلوا، شوریده، سرخو، هامور و مرغوب ترین میگو دنیا در این منطقه صید می شود.

    مکان های تاریخی و جاذبه های گردشگری

    مهم ترین دلیل مردم برای سفر به شهر بندری گناوه، خرید کردن به علت ارزانی و تنوع برندهای خارجی ارائه شده است که در بین مردم محلی به ته لنجی معروف است. قرارگیری گناوه در ساحل خلیج فارس سبب می شود که شما بتوانید از آرامش دریا و مشاهده قایق های ماهیگیری در زمان طلوع وغروب خورشید نهایت لذت را ببرید. تپه های تل تل، مهد حیدر، تل پرافتو و تل گوری تعدادی از تپه های باستانی گناوه با قدمت 1500 ساله هستند که برخی متعلق به دوره ساسانیان و برخی دیگر مربوط به بعد از اسلام است. امامزاده سلیمان بن علی مهم ترین مرکز مذهبی این شهرستان با نمای پلکانی و کاشی های فیروزه ای خود توجه هر گردشگری را جلب می کند.در ادامه به معرفی سایر جاذبه های این شهرستان می پردازیم.

    تالاب حله: این منطقه حفاظت شده 40 هکتاری از رودی با همین نام سرچشمه می گیرد و محل زندگی پرندگان مهاجر و جانورانی از قبیل گرگ، شغال و خرگوش است. حیات وحش منطقه در کنار مزارع سرسبز اطراف این تالاب، آن را به مکانی دیدنی برای طبیعت گردان تبدیل کرده است.

    بهترین فصل سفر

    بندر گناوه به علت نزدیکی به خلیج فارس و جنوب ایران دارای آب و هوایی گرم و مرطوب است. چنانچه قصد تفریح و سفر به این منطقه را داشتید، بهترین زمان شروع زمستان تا اواسط اردیبهشت ماه است و شما می توانید از طریق یواسپیس، پلتفرم خدمات بوم گردی، برای رزرو بوم گردی های این شهرستان اقدام کنید. یواسپیس با ارائه فهرست اقامتگاه های بوم گردی، ساحلی و هتل های سنتی گناوه برای رزرو آنلاین و مقرون به صرفه این اقامتگاه ها در کنار شما خواهد بود.