رزرو اقامتگاه بوم گردی، هتل و کلبه های قلعه گنج - استان کرمان

قلعه گنج شهری در استان کرمان و در جنوب شرقی ایران قرار دارد که در فاصله 392 کیلومتری از شهر کرمان (مرکز استان) قرار دارد. این شهر از شمال به شهرستان کهنوج، از جنوب شرق به استان سیستان و بلوچستان، از جنوب به بندر جاسک، از شرق به شهرستان رودبار در استان کرمان و از غرب به منوجان منتهی می شود. شهر قلعه گَنج (ghalehganj) به واسطه آثار تاریخی، چاه و قنات های فراوان به نام کلات گنج نیز شناخته می شود. گویش مردم این شهر نیز تلفیقی از فارسی، بندری و بلوچی است. اگر قصد سفر به این شهر تاریخی را دارید، یواسپیس، پلتفرم خدمات بوم گردی با ارائه فهرست اقامتگاه های بوم گردی و هتل های سنتی قلعه گنج به شما این امکان را می دهد تا با رزرو آنلاین بوم گردی ها و خانه بومی های این شهر از طبیعت زیبای قلعه گنج نهایت لذت را ببرید و سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.

معروفترین جاذبه های گردشگری

شهر قلعه گنج جاذبه های تاریخی و طبیعی زیادی دارد که هر گردشگری را مجذوب زیبایی های خود می کند. از معروف ترین جاذبه های گردشگری قلعه گنج به موارد زیر می توان اشاره کرد.

روستای کشیت: روستایی به اسم کشیت، خط باطلی بر تصورات ذهنی مردم نسبت به کویر کشیده است. شاید در ابتدا تصور کنید که قصد دیدن بیابانی بی آب و علف را دارید که ناگهان با نخلستان هایی بلند، خانه های کپری، باغ های میوه و رودی که از کنار آن می گذرد، مواجه می شوید.

اولین هتل کپری ایران: در گذشته، کپر نمادی از فقر بود اما این هتل کپری این نماد را برای مردم قلعه گنج تغییر داد. هتل های کپری با توجه به فرهنگ و معماری منطقه طراحی شده است. مواد به کار رفته در هتل های کپری، چوب درخت خرما (کپر) است.

چشمه آبگرم (کلپورگو): این چشمه در فاصله صد کیلومتری از شهرستان قلعه گنج و در دل کویر جازموریان قرار دارد. آب چشمه کلپورگو به علت گوگرد موجود در آن، قرمز رنگ است. این چشمه به دلیل خواص درمانی و رنگ آن از خاص ترین چشمه های بیابانی ایران محسوب می شود.

دره شهکهان: این دره مملو از کوه های سر به فلک کشیده و درختان انبوه کهور و کنار است. علاوه بر خصوصیات معماری و دشت ها و دره های پر آب این منطقه، شما می توانید از زیستگاه پلنگ ایرانی نیز دیدن نمایید.

منطقه محافظت شده مارز: این منطقه در حوزه آبریز جازموریان قرار دارد و دشت های اطراف آن پوشیده از درختچه های انجیر، گز وحشی و زیتون و زیستگاه حیواناتی مانند خدنگ، خرس آسیایی و سبزقبای هندی است.

مقبره شاهزاده ابوالقاسم: در فاصله دو کیلومتری سه‌ راهی سرخ قلعه و بر روی تپه ای بلند، مقبره شاهزاده ابوالقاسم دیده می شود که به زیارت بچه نیز معروف است.

آداب و رسوم و گویش محلی مردم قلعه گنج

قلعه گنج شهری است که اقلیت های مختلفی مانند بلوچ، فارس و بندری در آن زندگی می کنند. تنواع قومیتی و شرایط خاص جغرافیایی قلعه گنج باعث پیدایش آداب و رسوم منحصر به فردی در این منطقه شده است که در ادامه آنها را مورد بررسی قرار می دهیم. 

آئین چاووش خوانی در محرم: یکی از آئین های محرم در قلعه گنج، مراسم چاووش خوانی (شهید کردن عَلَم) است که با مرثیه خوانی همراه است. از روز ششم محرم تا روز عاشورا، جوانان عَلَم به دوش به در خانه ها می روند و در نهایت، ظهر عاشورا بیرق ها را باز می کنند که به آن پایان علم گردانی می گویند.

مراسم جل بردن: به مراسمی گفته می شود که خانواده داماد لباس و پارچه و طلا به خانه عروس می برند و در طول مسیر آواز محلی می خوانند. 

صنایع دستی و غذاهای لذیذ مردمان این دیار

حصیربافی: یکی از معروف ترین صنایع دستی قلعه گنج، حصیربافی است. زنان قلعه گنج با استفاده از چوب درخت داز، ظروف، سبد و سفره های حصیری می بافند.

مستوک: یکی از سوغاتی های خوشمزه قلعه گنج، مستوک (معجون خرما) است. این معجون از ترکیب خرما با گشنیز، رازیانه، هل و گیاهان دارویی تهیه می شود.

اگر تصمیم دارید به قلعه گنج سفر کنید، بزقورمه بخورید. بزقورمه یا قرومه بزغاله یکی از غذاهای محلی قلعه گنج است که با نخود و گوشت بزغاله تهیه می شود. از دیگر غذاهای محلی این منطقه می توان به شهم (درختچه ای در کوه)، پیمازوک، زیر، مندو، شلک و سمسیل، پن پورک، کلام پوک (قارچ)، لچ و کاتوق (کتگ نخود) و نان های محلی همچون تاوی، قرسک، تنکی و کودمی اشاره کرد.

 بهترین فصل سفر

شهر قلعه گنج، بیابانی و دارای آب و هوای نیمه مرطوب است. دمای هوا در تابستان به 52 درجه نیز می رسد و به شما امکان لذت بردن از طبیعت قلعه گنج را نمی دهد. لذا فصل بهار، پیشنهاد مناسب تری برای سفر به این منطقه محسوب می شود.