جستجوی در تمامی مقاصد

    رزرو اقامتگاه بوم گردی، هتل و کلبه های شهر اهواز - استان خوزستان

    مرتب سازی:

    نتایج جستجو 0 اقامتگاه

    نتیجه ای برای این جستجو وجود ندارد.

    برای یافتن نتایج بیشتر فیلترها را حذف کنید.

    اقامتگاه های بوم گردی شهر اهواز برروی نقشه

    (برای دیدن اقامتگاه های نزدیک برروی نقشه، بزرگنمایی را کم کنید)

    درباره شهر اهواز - استان خوزستان

    اهواز مرکز استان خوزستان است و از شمال به استان لرستان، از شمال‌ شرقی و شرق به استان چهار محال و بختیاری، از شمال ‌غربی به استان ایلام، از شرق و جنوب ‌شرقی به استان کهگیلویه و بویر احمد، از جنوب به استان بوشهر و خلیج فارس و از غرب به کشور عراق محدود می‌شود. نام های قدیمی اهواز عبارتند از سوق الاهواز، هرمزاردشیر، رامشهر، هوجستان‌واجار، اوکسین و ناصریه. ریشه نام اهواز را برگرفته از قوم خوزی (یا هوزی) می دانند که ساکنان بومی استان خوزستان بوده‌اند و زبان آنها تا چند قرن بعد از اسلام، زبان مردم خوزستان بوده است. 

    یواسپیس، پلتفرم خدمات بوم گردی به همه ی  علاقمندان به طبیعت و تاریخ سفر به اهواز را با اقامت در خانه های بومی و اقامتگاه های بوم گردی پیشنهاد می کند تا علاوه بر آشنایی با جاذبه های گردشگری با آداب و رسوم و فرهنگ بومی آن منطقه نیز آشنا شوند. سامانه رزرو آنلاین یواسپیس با ارائه فهرست اقامتگاه های بوم گردی پرطرفدارترین بوم گردی ها را با بهترین قیمت و بیشترین تخفیف در اختیار گردشگران عزیز قرار می دهد.

    آب و هوای اهواز

    شهر اهواز در محل جلگه خوزستان قرارگرفته اما از نظر پوشش گیاهی بسیار فقیر است و همین امر باعث شده که آب‌ و هوایی خشک و بسیار گرم داشته باشد. بیشترین دمای ثبت ‌شده در شهر اهواز ۵۵ درجه در تابستان و کمترین دمای ثبت ‌شده در زمستان ۵ درجه سانتی‌گراد است. میانگین بارش سالانه در اهواز ۲۰۹ میلی ‌متر است که این شهر را در زمره اقلیم ‌های خشک قرار می دهد. اهواز در بسیار از فصل‌ های سال درگیر مشکلات زیست‌ محیطی و ریز گردهاست، ازنظر دمای هوا بهار و پاییز بهترین فصل ‌های سفر به اهواز هستند.

    جاذبه‌هایی که  باید دید

    یکی از مهم ‌ترین جاذبه‌ های گردشگری شهر اهواز پل‌ های اهواز هستند. هم‌ اکنون ۸ پل بر روی کارون در اهواز وجود دارد که اولین آنها یعنی پل سیاه مختص عبور قطار می ‌باشد. از ۶ پل دیگر پل سفید (پل معلق یا هلالی) چشم‌ انداز زیبایی به شهر داده‌ است. آخرین و هشتمین پل اهواز با نام پل کابلی (غدیر) نیز در ۱۳۹۰ به بهره‌ برداری رسیده‌ است. همچنین یک پل به نام پل طبیعت بر روی کارون قرار دارد که مختص عبور و مرور عابرین پیاده است.

    همچنین اهواز دارای پارک‌ های لاله، هفت جام نرگس، پارک و شهر بازی پادادشهر، پارک دولت، پارک و شهر بازی ۴۲ هکتاری ساحلی کیان پارس، پارک جنگلی ۲۰۰ هکتاری شهروند، پارک زیتون کارمندی، پارک علامه، پارک رزمندگان واقع در شهرک اهواز، پارک محله ‌ای گل ‌های نرگس (کیان پارس)، پارک صدف بهارستان، پارک قوری گلستان،پارک رشد فولاد شهر، پارک لشکر، پارک رضا می‌باشد.

    سرای عجم، خانه دادرس، ساباط جنب خانه معین التجار، منزل نفیسی، میدان شهید بندر، سد اهواز، دبیرستان شاپور، بیمارستان امام خمینی، منازل سازمانی راه آهن، منازل مسکونی راه آهن، دانشکده ادبیات، دانش سرای مقدماتی، منزل ماپار از جمله مناطق تاریخی اهواز می باشد.

    فرهنگ مردمان اهواز

    اهواز محل حضور اقوام مختلفی چون عرب‌ های ایران و مردم بختیاری است که هرکدام آداب و رسوم و زبان خود را دارند. این شهر به‌ خاطر حضور اقوام مختلف دین‌ های متفاوتی را به خود دیده است،‌ شاید امروزه بیشتر آن‌ ها مسلمان و شیعه‌ باشند، اما برای مثال مرکز اقلیت دینی مندا‌ئیان در ایران، اهواز است که بیشتر آن‌ ها در حرفه نقره‌ کاری در این شهر مشغول هستند.

    آداب و رسوم مردم اهواز مانند دیگر مردم ایران است. اعیاد مذهبی و دینی را برگزار می‌کنند و برایشان اهمیت دارد، چهارشنبه سوری، عید نوروز و شب یلدا در این شهر اهمیت زیادی دارد و برایش آداب و رسومات خاصی دارند. سازهای عربی چون مطبق،‌ النای، الدف، الزنجاری، قانون، دمام و سنتور در استان خوزستان و شهر اهواز دیده می‌شود و در مراسم‌ هایی چون زار از این ساز ها به خصوص دمام استفاده می ‌کنند. ترانه ‌ها و لالایی ها یی دارند که شنیدنی است. فلافل و سمبوسه یکی از غذا های محلی این شهر است. خوراکی هایی چون خرما، حلوا شکری و حلوا ارده، انواع ادویه، لیف خرما، کلوچه ‌های سنتی و شیره خرما در کنار صنایع دستی خاص منطقه که گلیم بافی، خراطی، حصیربافی و علا بافی است، می‌تواند بهترین سوغاتی‌ های اهواز باشد.

    لباس محلی عرب های اهواز

    لباس محلی اعراب اهواز که دشداشه نام دارد یک پیراهن سفید بلند است که در بیشتر شهرهای خوزستان پوشیده می‌شود از دیگر لباس هایی که همراه با دشداشه پوشیده می‌شود بشت می‌باشد که روی دشداشه آن را می‌پوشند همچنین چفیه نام پارچه‌ای است که روی سر گذاشته و دور آن یک حلقه به نام عگال می‌گذارند که چفیه را نگه دارد.