رزرو اقامتگاه بوم گردی، هتل و کلبه های بوکان - استان آذربایجان غربی

بوکان یکی از شهرهای پرجمعیت کردنشین ایران در استان آذربایجان غربی است که در فاصله کیلومتری از شهر ارومیه (مرکز استان) قرار دارد. این شهر از شمال به شهرستان میاندوآب، از جنوب به شهرستان سقز، از شرق به شهرستان شاهین دژ، از غرب به شهرستان مهاباد و از جنوب غرب به شهرستان سردشت شهرستان بانه محدود شده است. به این شهر لقب هایی همچون شهر حسن زیرک، عروس شهرهای ایران، شیرازِ کردستان، شهر فرهیختگان، شهر آب‌ ها و چشمه سارها داده ‌شده‌ است. اگر قصد سفر به این شهر را دارید، می توانید جهت مشاهده عکس ها، قیمت ها و رزرو به فهرست اقامتگاه های بوم گردی بوکان در سایت یواسپیس، پلتفرم جامع خدمات بوم گردی مراجعه کنید.

جاذبه های تاریخی و طبیعی شهر بوکان  

قدمت بیشتر بناهای تاریخی این شهر به دوره قاجار بازمی‌گردد. قلعه سردار و تصویر آجرهای باستانی تپه قلاچی، نمادهای معروف شهر بوکان است.

باغ آلبالوی امیرآباد: در گذشته به دلیل وجود آب زیاد، باغ های زیادی در این شهر وجود داشته است. از باغ های قدیمی بوکان می توان باغ میره بیگ، باغ ملا علی، باغ عبدالرحمان، باغ سردار، باغ حسن سام بیگی، باغ احمد کرمانج و باغ شیخ قادر را نام برد. در حال حاضر، تنها باغ های امیرآباد، باغ قاضی و باغ های کوسته سالم مانده است.

رودخانه سیمینه ‌رود (تاتاهو):  این رودخانه با نام محلی تاتاهو شناخته می شود که از کوه های مناطق مهاباد، سقز، کردستان عراق و بانه سرچشمه گرفته و به دریاچه ارومیه می ریزد. اطراف این رودخانه دشت های بسیار زیبا و دیدنی وجود دارد که هر ساله گردشگران زیادی را به خود جذب می کند.

کوه طرغه: این کوه به عنوان یکی از بلندترین قله های آذربایجان غربی است که در جنوب غربی شهر بوکان قرار دارد. بافت این کوه از جنس سنگ های آهکی است و سنگ ها و بناهای تاریخی مربوط به عهد ایلخانان و مغول در این کوه دیده می شود. ریشه نام این کوه از نام پدر تیمور لنگ ( طرغائی  یا ترغایی) گرفته شده است.

از دیگر جاذبه های گردشگری بوکان می توان به مقبره شیخ شمس ‌الدین برهانی، اطاق های سنگی روستای بی‌ بی‌ کند، جلگه سردرآباد، منطقه شکار ممنوع سه‌ کانیان (سکونتگاه میش مرغ)، بوستان ساحلی بوکان، کوه سیاه، تپه قلاچی، غار طبیعی قلایچی، آرامگاه سردار، مسجد بازار، ایوان سنگی روستای آغجیوان و پارکچهٔ حسن زیرک اشاره کرد.

آداب و رسوم کهن مردم بوکان و گویش محلی

مراسم و آیین‌های شهر بوکان، ریشه در باورهای تاریخی و اسطوره‌ای مردم کرد دارد. از آداب و فرهنگ منطقهٔ بوکان می‌توان به جشن نوروز، حنابندان و چهارشنبه سوری، رقص کردی، موسیقی کردی و بازی های محلی اشاره کرد.

موسیقی کردی: به علت تأثیرگذاری و غنا موسیقی کردی، در بسیاری از مراسم، آهنگ‌های کردی در موسیقی سنتی مردم خاورمیانه شنیده می‌شود. موسیقی هایی همچون هوره، شمشال (نوعی ساز بادی) و دف از قدمت بسیار بالایی در این منطقه برخوردار است.

رقص کردی: رقص مردم بوکان یک پارچه و به سبک ملایمی اجرا می‌شود اما در سبک سپیی، رقص نسبتاً تند است و بیشتر در منطقهٔ فیض الله بیگی دیده می شود. این رقص به صورت حلقه ای نا کامل از مرد و زن که با گرفتن دست های یکدیگر از چپ به راست حرکت می کنند، اجرا می شود.

بازی محلی دامه: این بازی یک نوع شطرنج است که با بازی فکری شطرنج کنونی کاملاً متفاوت است. در کنار آداب و رسوم منطقه بوکان، بازی های محلی دیگری مانند بازی جورابن، میشین (تیله بازی)، بازی خوزین (چوگان بازی) نیز وجود دارد که معمولاً در شب های سرد زمستان یا در ماه رمضان اجرا می‌شود.

ساکنان بوکان را کُردها تشکیل می دهند و گویش محلی مردم این دیار، کردی سورانی با لهجه بوکانی است.

صنایع دستی و غذاهای لذیذ شهر بوکان

فرش بوکان: از مهم‌ ترین صنایع دستی شهر بوکان، قالی بافی و فرش دستباف آن است که از شهرت جهانی برخوردار است.

آش دوغ: این آش یکی از غذاهای لذیذ شهر بوکان است که تقریبا در همه شهرهای ایران پخت می شود البته شهر بوکان از جمله شهرهایی است که آش دوغ مخصوص خود را دارد. از معروف ‌ترین غذاهای محلی بوکان می‌توان به گیلاخه، هلیماو و شورمزه اشاره کرد.

بوکان و بامیه های لذیذ: بامیه فروشی از جمله مشاغلی است که در اکثر خیابان های بوکان قابل مشاهده است. از دیگر سوغاتی های محبوب شهر بوکان می توان کلوچه‌های محلی، بامیه و ترشی محلی را نام برد.

بهترین فصل سفر

بوکان در جنوب مرکزی دریاچه ارومیه و در منطقهٔ کوهستانی واقع شده است و آب‌ و هوای معتدلی دارد. تابستان های بوکان گرم و معتدل و زمستان های آن، سرد می باشد که این سرما معمولاً تا اواخر اسفند ماه ادامه دارد. لذا فصل بهار و تابستان پیشنهاد مناسب تری برای سفر به این شهر زیبا است.