رزرو اقامتگاه بوم گردی، هتل و کلبه های دهلران - استان ایلام

دهلران بزرگ ترین و دومین شهر پرجمعیت استان ایلام است و در فاصله 230 کیلومتری مرکز استان (شهر ایلام) قرار دارد. این شهر از شمال به شهرستان آبدانان، از شرق به استان خوزستان و از غرب به شهرستان مهران محدود می شود و از سمت جنوب نیز نسبت به دیگر شهرستان های ایلام، بیشترین مرز مشترک با کشور عراق را دارد. مردم دهلران ترکیبی از اقوام کرد، لر و عرب هستند و به زبان کردی با لهجه ی کُردَلی سخن می گویند. یک میدان نفتی در 22 کیلومتری این شهرستان قرار دارد که دارای کلاهک گازی نیز می باشد و بخش اصلی صنعت و اقتصاد منطقه را تحت تاثیر قرار می دهد. 

آداب و رسوم کهن مردم دهلران

هر منطقه از ایران باتوجه به فرهنگ و آداب خود، در مناسبت های ملی و مذهبی برنامه های ویژه ای دارند. ماه مبارک رمضان نزد مردم دهلران دارای ارزش و مقام بالایی است و افطاری دادن یکی از سنت های دیرین این شهر است. معمولا حلیم، شله، آش و شله زرد غذاهایی هستند که بر روی سینی های بزرگ قرار می گیرند و خانه به خانه به عنوان افطاری بین مردم و نیازمندان توزیع می شوند، این غذا دارای اهمیت بالایی در بین مردم است و خوردن آن را به گونه ای ثواب و پاداش روزه داری خود می دانند.

سوغات و صنایع دستی

بژی برساق (شیرینی مخصوص عید نوروز)، کله کنجی (حلوایی بسیار مقوی که از کنجد سفید و خرمای خشک تهیه می شود)، حلوای بگل (ترکیب کنجد سفید، کشک پودر شده، خرمای مرغوب و روغن محلی)، شله کینه، نان ساجی، نان پیک، نان گرده، آش ترخینه، روغن حیوانی و عسل کوهی از خوراکی های خوشمزه دهلران هستند که می توانند ره آورد خوبی از سفر به این منطقه باشند. زنان و دختران این شهرستان در تولید صنایع دستی از قبیل گلیم نقش برجسته، نمدمالی، چیغ بافی و گیوه بسیار توانمند هستند.

چیغ بافی: بافتی حصیری به پهنای تقریبی 150 سانتی متر که از نی های خودرو و نخ های رنگارنگ پشمی ساخته می شود و هنری دسته جمعی و گروهی است. از این بافت های حصیری به عنوان دیوار حفاظتی سیاه چادرها در مقابل گرما، سرما، باران، باد و خاک و یا برای جداسازی قسمت های داخلی چادرهای عشایری بزرگ استفاده می شود.

مکان های تاریخی و جاذبه های طبیعی

تپه علی کش، قلعه تاریخی شیاق، تپه های باستانی موسیان و سنگ نوشته های میمه از مکان های تاریخی این شهر کهن هستند و چشمه های آب گرم و گوگردی، چشمه قیر، آبشار آبتاف و تنگه وویله از جاذبه های طبیعی این منطقه گرمسیری هستند.

قلعه شیاخ: قلعه ای برفراز دامنه ی کوه های بلند تخت پیران، مشرف بر رودخانه های شاخ و دره شور که شهر باستانی شیاخ را در دل خود جای داده است. قدمت بنای قلعه به دوره ساسانیان باز می گردد و بزرگ ترین بنای باستانی استان ایلام است که در فهرست آثار ملی کشور نیز به ثبت رسیده است.

آبشار آبتاف: این آبشار در نزدیکی روستای زرآباد از توابع شهرستان دهلران قرار دارد و از آبشارهای بزرگ ایران محسوب می شود. آبشار آبتاف و طبیعت اطراف آن یکی از محبوب ترین تفرجگاه های محبوب دهلرانی ها است.

چشمه های آب گرم معدنی: این چشمه ها از نادرترین پدیده های طبیعی کشور هستند و در فاصله ی سه کیلومتری دهلران بر دامنه ارتفاعات سیاه کوه و در نزدیکی غار خفاش قرار دارند. در سال های اخیر چشمه های آبگرم به علت خواص بالا و گوگردی بودن مورد توجه گردشگران و بیماران بومی و غیر بومی ایلام برای درمان بیماری های پوستی قرار گرفته است. اقامتگاه های بوم گردی و خانه های محلی ای منطقه امکان اقامت و استفاده از این موهبت خدایی را برای شما فراهم می کنند.

بهترین فصل سفر

آب و هوای دهلران به شکل کلی گرم و خشک است و بهار و اواخر شهریور بهترین فصل برای سفر به این شهرستان است. در پاییز و زمستان، مسافرت ها به علت شرایط آب و هوایی کاهش می باد و بهترین زمان برای رزرو اقامتگاه های بوم گردی و خانه های محلی با قیمت مناسب و مقرون به صرفه است. سایت یواسپیس، پلتفرم خدمات بوم گردی، با ارائه فهرست اقامتگاه های بوم گردی دهلران امکان رزرو بوم گردی ها، هتل های سنتی و خانه های بومی این شهرستان را برای شما فراهم می کند.